Zie ginds
Zie ginds komt oom Johan
hij rijdt op zijn fiets
met die pruik voor zijn ogen
ziet hij zowat niets
hoe wiebelt zijn mijter
hoe sleept zijn gewaad
ik wed voor een letter
‘die gaat op z’n plaat!’
Tante Rie staat te lachen
en roept hem iets toe
ze strooit eens met noten
en zingt af en toe
’t is vals en het schalt
door de Kralingse buurt
waar ze samen voor twintig euro
deze dag zijn ingehuurd
Hoge nood
Sinterklaas zit op de kast
want Piet heeft in z’n broek geplast
en nou is ie aan het dweilen
Ondertussen denkt Sint na
over pakken hopjesvla
en begint alvast te kwijlen
’t Is het toetje van vandaag
met een extra slagroom-laag
tijd om onze Piet te peilen!
Ben je eindelijk eens klaar?
en met een bozig hup-gebaar
komt Sint van de kast af zeilen
Piet met mop schrikt op, heel dom
en stoot prompt de emmer om
kan ie weer opnieuw gaan dweilen
Strak in het pak
inpakpiet deed goed zijn best
maar nu is iedereen gestrest
niemand krijgt zijn pakje open
zonder de inhoud half te slopen
niemand krijgt het voor elkaar
ook niet met de keukenschaar
het cadeau, te stijf omsnoerd
blijft nu staan, onaangeroerd
vijf december wordt een strop
inpakpiet krijgt op z’n kop
en krijgt pas een nieuw contract
wanneer alles weer is uitgepakt
Marieke – december 2022
Sint
Al vele jaren kom ik in Nederland
geef met gulle hand
cadeautjes uit mijn mand.
Dit feest is een kinderfeest,
waar groot en klein
van zwart tot wit met veel gein
elkaar elkaar op prettige wijze
de draak steken.
Het feest van Sint kan bogen op een eeuwenlange traditie.
Maar de laatste jaren
doemen er gevaren,
want er komt iemand uit het noorderlicht aanzetten.
Een kerstman met een roedel rendieren.
Een geest, 100 jaar geleden
ontsnapt uit de fles van Coca Cola.
Geen eeuwenlange traditie,
is de kerstman met rendieren
verworden tot de
moneymaker van de middenstand.
Voor mijn verjaardag
liggen de kerstcadeaus al
in de etalage.
Een blamage, een slag in mijn gezicht,
Het doet mij veel verdriet
Dat mijn verjaardagsfeest niet meer is wat het is geweest.
Bart
Geen Sinterklaasgedicht
Ik schrijf dit jaar geen Sinterklaasgedicht
Dat doen er al zo velen,
Want wat ik daar ook in bericht,
Het kan toch niemand iets schelen.
Dus nu maar geen Sinterklaasgedicht
Met laatst zat ik te denken,.
Omdat ik met verloren aangezicht
Niet weet wat ik jou moet schenken.
Nee, nee, nee, geen Sinterklaasgedicht
Met heel veel lolligheden
Je weet nooit wat je aanricht
Als je iemand te kijk zet zonder reden.
Ik hou niet van een Sinterklaasgedicht
Dat wordt al zo veel geschreven.
Het wordt zo’n culturele plicht
Het is zo overdreven.
Toch staat hier een Sinterklaasgedicht
Dat zal u wel verbazen.
Ben zeker toch nog gezwicht
Voor al die hulpsinterklazen.
Jans
Vragen.
Sinterklaas ik heb een vraag
Niet zozeer een verlang
Maar meer een weetjes hang
Het antwoord hoor ik graag.
Ik wil graag weten hoe het zit
Hoe u alles in de Stoomboot krijgt
Omdat er geen zeegat naar uw woonplaats nijgt
Want u komt toch uit Madrid.
Hoe krijgt u al die kado’s en Pieten
Naar de havenplaats aan de kust
Door dat gedoe krijgt u schier uw rust
U kunt zelfs niet van uw reis genieten.
En wordt u ook uitgezwaaid door Spanjolen
Die met lege handen blijven staan
Laat u dat zomaar z’n gang gaan
Laat ze in hun ongewisse maar dolen.
Beste Sint, ik heb nog zoveel vragen
Die nooit een antwoord krijgen
Misschien kunnen we er beter over zwijgen
Want u hebt al genoeg aan uw zwaar hoofd te dragen.
Jans
Rob Koppenberg
Rob, de accordeonist
Elk jaar komt hij ons verwarmen
Met zijn mooie accordeonspel
Ook dit jaar kunnen we hem omarmen
In deze donkere dagen komt hij zeker wel
Met een brede glimlach
En een soepele hand
Is hij blij dat hij weer spelen mag
De liedjes uit het verre Spanjeland
Alles speelt hij uit zijn hoofd
Zijn repertoire is ongekend
Het is zijn spel die je verdoofd
Muziek waar je nooit aan went
Hij improviseert erop los
Geen variatie is hem te gek
En stuurt je ongemerkt in het bos
Met hele en halve noten in je nek
Voor zijn spel hoeft hij geen cadeau
Enkel een pen is goed genoeg
Dat vonden we maar zo zo
Het stemde ons wat droef
Wat kunnen we hem dan geven
Een moment om vertwijfeld te zijn
En toen een idee, wacht eens even
Een gedicht vindt hij vast wel fijn
Rob reuze bedankt dat je wilde komen
Met je spel maak je ons blij
Wij kunnen er heerlijk bij weg dromen
En heel dankbaar, ja dat zijn wij.
Het dichterscollectief
Gedicht voor 5 december 2022 in Villanelle stijl
Dichtpieten wervelen door de dagen
Geen tijd en poëzie te verspillen
Dus keer op keer het erop wagen
Want het dichterscollectief zoals we zagen
Gaat voortvarend voorwaarts verder
Dichtpieten wervelen door de dagen
De vrije geest die geeft hen licht
Spartelen met letters van chocola en rijm
Dus alsmaar niet gezwicht
Nu Nét iets anders met behagen
Krachtig en sterk iedere maal
Zó wervelen rijmpieten door de dagen
De dichtkunst toont zovele lagen
Strooit met de taal als pepernoten
Wil alsmaar weer het erop wagen
Dichtpieten wervelen door de dagen
Het nét iets anders willen doen
Zo keer op keer het erop wagen
De rijmkunst blijft ons plagen!
Isis Zengerink