Haiku
De dichtvorm is in de 17e eeuw in Japan uit oudere vormen ontstaan door de wedijver tussen verschillende grote dichters, waarvan Matsuo Basho waarschijnlijk de bekendste meester is.
De haiku bestaat gewoonlijk uit 3 regels van ongeveer 5-7-5 lettergrepen
Het onderwerp van een haiku is vaak gerelateerd aan de natuur, zoals de Haiku van Matsuo Basho en luidt:
Ach oude vijver
een kikker springt erin
geluid van water.
Hieronder een poging van Jans:
Een veld vol bloemen
Heel veel kleuren bij elkaar
Een feest voor het oog
Donateur worden.
De Stichting heeft als doel de dichtkunst voor het voetlicht te brengen om een sterker poëtisch geluid te laten horen en daarmee het culturele klimaat te versterken.
Hiervoor is geld nodig. Word donateur! Voor € 20 per jaar kunt u donateur worden.
IBAN: NL54 RABO 0302 7903 06
t.n.v. Stichting Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten.
U kunt zich aanmelden via info@dichterscollectiefhengelo.nl
Na aanmelding ontvangt u een brief met het verzoek uw bijdrage over te maken.
Stichting Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten is een door de Belastingdienst erkende ‘Algemeen Nut Beogende Instelling’ (ANBI).
Marieke Zijlstra-Derksen
Lid van ons Dichterscollectief sinds 2016. Ze is al langer betrokken en draagt bij aan de organisatie.
Publicatie
Gedichtenbundel ‘Zandloperdichters’ (2014-2015) samen met andere zogenoemde zandloperdichters. Bundel uitgebracht door ‘Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten’.
Gedichtenbundel met vormgedichten ‘Waar woorden dansen’ (oktober 2018) uitgebracht in eigen beheer.
Limerick over Marieke
Marieke een dichteres uit Delden
Kwam zich bij het dichterscollectief melden
Ze zingt en ze dicht
Heel knap van dat wicht
Dat zie je tegenwoordig maar zelden.
Jans Renken
Lid van ons dichterscollectief sedert februari 2017. Vanaf het eerste uur toonde Jans zich betrokken bij het dichterscollectief.
Hij fotografeert en rubriceert. Jans is onze webmaster.
Ook is hij verhalenverteller bij de Verhalenkraal, tekstschrijver, acteur bij Vliegende Stoel en mede organisator van het Schrijverscafé in Bibliotheek Hengelo.
Publicatie
Gedichtenbundel ‘Zandloperdichters’ (2014-2015) samen met andere zogenoemde zandloperdichters. Bundel uitgebracht door ‘Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten’.
Gedichtenbundel ‘Brandhout‘ (2021) Verzameling gedichten. Gepresenteerd tijdens de Lunchpauze van Het Dichterscollectief.
Limerick over Jans
“Verhalen vertellen dat doe je zo”,
zegt dichter Jans uit Hengelo.
“Met heel veel lef en fantasie
krijg je ’t makkelijk onder de knie,
en van het publiek een ovatie kado”.
Bart Brendel
Lid van ons dichterscollectief sedert oktober 2021
Bart dicht graag in het Twents dialect
Publicatie
Gedichtenbundel ‘Gedichten moet je voelen’ (2020)
Gedichtenbundel ‘Dichten in het plat is màkkelijk zat’ (2021)
Limerick over Bart
Een dichter uit Delden komt heden
Met fiets en al binnengereden
Zijn verzen zijn snel
Maar raken je wel
Ze zijn uit het harthout gesneden
Pennenvruchten
Het is mijn liefde voor de taal met zijn oneindige mogelijkheden en schakeringen. Maar wat een geduld vraagt het toch om met alle aandacht en zorg eigen teksten en gedichten te componeren. De kracht van de taal brengt een worsteling teweeg om jezelf helder en puntig uit te drukken. Innig verstrengeld is het een lust en ook wel een last.
Mijn eerste glorieuze ervaring kwam onverwacht, toen mijn liefde voor het woord ontlook.
Het is 1954. Ik mag schrijven met de kroontjespen, gedoopt in het verzonken inktpotje middenin mijn houten schoolbank. Voor mij ligt het spiksplinternieuwe schrijfschriftje
‘Eerst duidelijk dan snel’. Op de maagdelijke lijntjes oefen ik zorgvuldig letters: steeds weer het cirkeltje O, daarna de M fier op zijn drie pootjes en dan de letter B met rechts naast de stam twee bochtjes. Die letter mag vooraan komen. En dan, plotsklaps, ervaar ik vloeiend: er staat B O O M !! Ik zie een boom die fier omhoog reikt met bloesempracht.
Na het krabbelen dan nu de schrijfkunst zelf met evenzeer de kunst van het dichten. Om de realiteit te leren vangen in woorden. Ik moet denken aan de beroemde Duitse schrijver en dichter Goethe. Als hij zich gefrustreerd of ellendig voelde, was dat niet omdat hij zijn eigen creatieve kracht niet kende. Hij was bang dat de intentie van zijn woorden nog niet helemaal uit de verf kwam. Dat ze nog niet zo eigenmachtig vorm zouden krijgen als Goethe zich wenste:
‘Wie hoge dingen wil, moet zich bedwingen
Pas in de beperking toont zich de meester’
uit: Natuur en Kunst
Ik wil puur kunnen schrijven, authentiek zijn. Het voert me terug naar mijn kindertijd, onbevangen en wild zoals je kunt zijn. Met dan nu het alsmaar diepe verlangen bij het schrijven om de kern te raken van wat ik beoog.
Datzelfde zie ik bij de Russische dichter Anna Achmatova. Tijdens het risicovolle schrijven gedurende het Sovjetregime van een eeuw geleden, verdwenen dierbaren in de gevangenis of een werkkamp. Zelf kreeg zij publicatieverboden:
‘Maar in de kamer van de dichter, nu ten val gebracht
houdt Angst met Muze beurtelings de wacht
tot aan de nacht, die niet weet of het ochtend worden zal’
Ik bewonder Anna’s kracht. Haar woorden zijn haar daden.
Richard Holmes, Engels auteur, met zin voor literatuur en avontuur, roept een soortgelijk beeld op:
‘We kennen een Godin van de Herinnering: Mnemosyn, maar geen Godin van het
Vergeten. Die zou er wel moeten zijn, want het zijn tweelingzussen, tweelingkrachten die aan weerszijden van ons lopen en twisten om de heerschappij over ons en wie we zijn, ons leven lang tot aan de dood’
uit: A Meander through Memory and Forgetting
Wie zich waarlijk een Godin toont om niet te vergeten is Forough Farrokhzad, radicaal Iraanse dichter. Zij brengt voor mij datgene onder woorden wat gezegd móet worden, wat niet meer verdrongen of diep weggestopt mag blijven. Zo benoemt zij nadrukkelijk het patriarchaat dat werkelijke vrijheid voor de vrouw in de weg staat:
‘Hoe kun je iemand bevelen te stoppen
die zo zwaar
zo verdwaald
zo geduldig loopt
Hoe kun je tegen een man zeggen dat hij niet leeft
dat hij nooit heeft geleefd?’
uit: Laten we in het begin van het koude seizoen geloven
De grande dame van de Amerikaanse literatuur Louise Glück komt heden ten dage naar voren, die in 2020 de Nobelprijs voor Literatuur ontving. Ik lees fragmenten uit haar werk waarin ze als een docent leerlingen lijkt toe te spreken:
`Het scheppen heeft jullie opgewonden
Ik wist het van tevoren, dat doet het in het begin altijd’
uit: Wijkend Licht
Glück waarschuwt hen vervolgens, dat schrijfgerei niet genoeg is. Dat het van ons vraagt alles te doorgronden, zélf te denken met werkelijk lef en passie. Dat dit kan wanneer je je eigen leven leidt en rampen doorstaat, dat we onafhankelijke wezens zijn. Dan kan de droom opgeschreven ‘tot de zomerochtend in woorden opgaat’. Zij nodigt uit in alle vrijheid je eigen verhaal te schrijven.
Een handvol parels, die mij bemoedigend de weg wijst naar het schrijverschap, doorleefd en vol zeggingskracht. Dan ervaar ik liefde voor de waarachtige woordkunst die toont wat ik ten diepste nastreef.
Isis Zengerink
———————————————————————————————————————-
13 oktober 2021
Laatste nieuws
Dit keer een kleine zakelijke mededeling.
Zoals u weet heeft Ingrid inmiddels afscheid van ons genomen.
We kijken terug op een zeer prettige samenwerking met Ingrid en we prijzen haar voor datgene wat ze voor Het Dichterscollectief heeft gedaan.
Inmiddels hebben we een waardige opvolger voor Ingrid gevonden in de persoon van Bart Brendjes.
Bart zal op 1 november aan het publiek worden voorgesteld tijdens onze Poëzie in Lunchpauze in de bibliotheek.
Hij zal dan ook enkele gedichten van zijn hand voordragen.
Jans
———————————————————————————————————————-
6 augustus 2021
Poëtische Pennenstreken
‘Van toen naar thans, de toekomst in’
Toen
Ik herinner me haarfijn de versjes uit mijn kindertijd: daar was ‘Het fluitketeltje’,
‘Klein Jantje’, ‘De regen en de zonneschijn’ en wat al niet meer. We zeiden ze hardop in de houten schoolbanken -en thuis -. Op mijn tiende begon ik met het schrijven van de versjes in een leeg dik schrift, plakte er plaatjes bij en met kleine tekeningetjes. Het zijn er 71 geworden.
Thuis zong moeder uit volle borst: tedere, verdrietige, liedjes vol heimwee of verwachting zoals ‘Als het avond wordt komt vaderlief naar huis’. Als een zangvogel zong ze uit de hoogte en langdurig. Zo gaf ooit een liedjesschrijver zijn ritmisch taalgevoel en -kleur door aan haar stem. Naast mij ligt het dikke, kostbare schriftje, 62 jaar oud, waarin ook die liedjes zijn opgeschreven. In mijn mooiste kinderhandschrift, traag, ieder woord van belang.
Thans
Een nieuwe fase is reeds aangebroken. Diepe verlangens die we ook door taalkunstenaars vertolkt zien. We laten doordringen wat zich om ons heen aandient en maken geen haast.
Niet vluchtig, niet te vaak, te veel. Niet te gulzig. Dit wat we geestelijk tot ons nemen krijgt ruimte, tijd en aandacht. We luisteren naar hetgeen kwetsbaar is en van waarde.
We ervaren en voelen het. We doen kinderen plezier met voorlezen, laten de taal weer sprankelen, genieten samen van woord en beeld.
Toekomst
De nieuwe tijd zal ons helpen om stil te staan: bij poëzie gebeiteld in de straatstenen van de binnensteden en gedichten op vele gevels, voorgedragen op podia in café’s en bibliotheken. Toegankelijkheid troef. In ons stadspark staat het zogenaamde ‘Krukje der poëten’; kinderen klimmen erop, volwassenen organiseren bijeenkomsten met voordrachten in deze kalmerende, groene omgeving. We treden met poëzie hier zichtbaar naar voren, veelal muzikaal omlijst.
De goede impulsen van toentertijd hebben door hart en ziel heen vruchtbare aarde gevonden. Zo ben ik gaan dichten en schrijven. Overal zijn in den lande dichterscollectieven en schrijverscafé’s opgericht – zoals hier ter plekke – en laten hun stem horen. Bloeiende en boeiende bijeenkomsten waar de gevloeide pennenstreken van velen worden gelezen en gehoord. Zo ook de spoken word artiesten op de podia, zij rappen hun zegje.
Er is volop aandacht voor dit alles, zodat het tintelend in hart en ziel kan doordringen.
Iedere stad met zijn literaire stadsdichter, iedere provincie de zijne en ons land uiteraard een vertegenwoordiger van het hoge woord dat eruit moet en mag.
Overheden juichen de initiatieven toe, verstrekken ruimschoots subsidies om zo de alom aanwezige taalarmoede tegen te gaan. Eenieder kan het plezier en de betekenis van teksten beleven met ook nog eens het genoegen van het samen deelgenoot zijn.
Dit alles dankzij zomerse pennenstreken, maar herfst en winter volgen, waarna immer een nieuwe, prille lente zich aandient. Vogels kwetteren dan weer hun verwachtingsvolle lied.
En wij? Wij laten de klank van poëzie nimmer verloren gaan.
Isis
———————————————————————————————————————-
26 mei 2021
Oude meuk
Soms moet je de oude spullen eens nakijken en opruimen. Zo was ik gisteren bezig met het bekijken van mijn oude notities, pogingen tot het maken van een gedicht. Soms krabbels op een velletje papier, soms al netjes geprint. Echter het lag daar maar doelloos op een stapel.
Tot mijn oog viel op een aardig gedicht, ooit gemaakt, maar weer weggefrommeld. Waarschijnlijk was ik er destijds niet zo tevreden over.
Simon Carmiggelt had ooit het woord “Epibreren” geopperd. Een woord wat nog niet bestond. Het stond voor ‘net doen’ alsof je iets heel belangrijks aan het doen bent, maar ondertussen kwamen de papieren onder in de la te liggen totdat een ambtenaar er het belang ervan inzag of er zin in had om de zaak weer op te pakken. Hij zei dan dat de zaak lag te epibreren.
Zo voelde het bij mij ook. Soms kom ik even niet uit een gedicht. Het loopt niet, de juiste woorden worden niet gevonden of de inspiratie ontbreekt. Dan laat ik het gedicht ook even epibreren.
Dan leg je het gedicht gewoon weg om er later nog eens naar te kijken. Echter de kans is groot dat het in het domein van vergetelheid geraakt.
En nu bij een kleine opruimwoede komt zo’n gedicht weer naar bovendrijven. Totaal verrast lees je het over en denk bij mezelf: ‘Heb ik dit ooit geschreven?’
Na wat kleine aanpassingen heb je er weer een mooi gedicht bij, zo moeilijk was dat toch niet.
Welnu, soms loont het de moeite om je “Oude meuk” eens op te ruimen. Grote kans dat er een paar pareltjes tussen zitten.
Jans
———————————————————————————————————————-
18 mei 2021
Beestjes
Zodra het kan gaan we weer naar buiten. De tuin vraagt om aandacht en van het één val je in het ander. En als ik het dan toch over de tuin heb. De liefhebbers onder jullie zullen dit zeker herkennen – die eeuwige strijd tegen slakken, mieren, engerlingen en ander blad-etend gespuis. En dan heb je straks weer het gevecht met de vogels – wie het eerst bij de bessen, kersen en aardbeien is. Vorige week heb ik twee kunstkraaien gekocht. Zij bewaken nu de kersenboom, die net uitgebloeid is. Je moet er op tijd bij zijn, want dat zijn zij ook. Vorig jaar hebben de eksters bijna alles opgegeten, terwijl de kersen nog niet eens rood waren.
Nu zal je denken; wat heeft dit met schrijven en gedichten te maken. Nou álles!
Als je bijvoorbeeld een gedicht gaat schrijven, begint er ook een zodanige strijd. Schrijfvijanden proberen je het zo moeilijk mogelijk te maken.
Eerst heb je ‘lengte’- die je probeert te verleiden om zo veel mogelijk woorden te gebruiken, flink uit te weiden om alles vooral heel duidelijk te maken voor de lezer.
Dan heb je ‘rijmdwang’- die zet je aan om het rijmwoordenboek veelvuldig te gebruiken, zodat het allemaal past en goed klinkt. Het liefst met eindrijm. Dat de zin dan zijn betekenis verliest is volgens hem niet zo erg.
En daar komt dan ook nog het ‘moeilijkewoordenbeest’ om de hoek zeilen. Die zou verboden moeten worden, vind ik persoonlijk. Zo jammer dat daar nog geen verdelgingsmiddel voor uitgevonden is.
Zodra deze lastpakken opduiken, zou ik eigenlijk een soort waarschuwingspiep moeten krijgen.
Zo van ‘niet doen!’ ‘weglaten!’ ‘het hoeft niet te rijmen!’
Soms blijven al die woordslakken, rijmmieren en penibel-ingen maar om je hoofd heen vliegen, tot je er gek van wordt. In dat geval is het beter om even weg te lopen. Dan is de lol eraf en zoeken ze een ander slachtoffer.
Nu zit ik te denken aan die kraaien, die ik vanuit mijn schrijfplek zie zitten buiten. De bewakers.
Het zou toch fijn zijn als ze ook mijn gedachten konden bewaken.
En dat kán! Ja natuurlijk!
Daar heb ik namelijk een fantasiebeestje voor.
Marieke
———————————————————————————————————————-
12 april 2021
Een gedicht maken
Mijn kleindochter, veertien jaar oud, vraagt mij hoe ze een gedicht kan maken.
Een opdracht voor school, er is geen echt thema gegeven. Ze weet niet hoe ze het moet beginnen.
‘Waar moet het gedicht over gaan’, vraag ik haar.
‘Over later, als ik van school af ben, en ik moet er ook een foto of afbeelding bij zoeken als het klaar is.’
‘Je hebt vast een idee. Ik schrijf altijd alles op een A 4 wat me zo te binnen schiet. Waar denk je aan?’
‘Om het als een droom op te schrijven. Zo van: ik droom dat ik later…en dat met mooie woorden.’
Ze pakt haar mobieltje en toetst iets in. Ik vraag of ze het wil voorlezen.
Dat doet ze. Ze wil over haar toekomst schrijven en wat ze graag zou willen doen …later. Ze oppert enkele ideeën.
‘Schrijf maar op, dat is heel interessant, dan vergeet je het niet en kun je straks kiezen wat je van die ideeën wilt gebruiken.’
Ze heeft er duidelijk al veel over nagedacht. Ik vraag haar of ze al een plaatje in gedachten heeft.
‘Ja, iets met wolken of de maan.’
‘Dan kun je ook eerst een plaatje zoeken ter inspiratie.’
Ze vindt er snel een die ze bij haar gedicht wil plaatsen. Even denkt ze na, toetst dan weer snel iets in en leest me de zinnen voor die ze bedacht heeft.
We onderbreken ’het dichten’ als haar vriendin aan de deur komt. Ze maken een afspraak voor een andere dag.
‘Nu ben ik er uit’ zegt ze’ het ging net zo goed.’
‘Dat is niet erg, je hebt je aantekeningen en in je hoofd gaat het dichten gewoon door.’
We zijn ingespannen bezig. Ik denk met haar mee maar ga niets ‘voorzeggen’.
Ze heeft verbazend veel originele invallen.
’Wil je alles achter elkaar eens voorlezen wat je nu hebt opgeschreven? Dan merk je zelf of het goed loopt en of de volgorde van de zinnen wel goed is. Het moet logisch zijn en in het geheel kloppen.’
Ze wikt en weegt en verandert en zucht. Poeh, dat is hard werken. Maar dan is ze eruit. Ze leest het nog een keer voor. Ja, het is beter nu. Ze heeft mooie woorden gebruikt
‘Nu is het af’, zegt ze.
Ik stel voor dat ze het gedicht eerst nog aan haar moeder voorleest en er een nachtje over slaapt.
‘De volgende dag heb je soms nog iets dat je wilt veranderen. Ik vind je gedicht erg goed. Heb je al een titel bedacht?’
Ja, heb ik ‘Als ik droom ben ik in de wolken.’
‘Prachtig! Gefeliciteerd met je gedicht. Je hebt het heel goed geschreven.
Ingrid
———————————————————————————————————————-
9 maart 2021
Tijd
Turend sta ik voor het raam. Er is van alles te zien in deze periode.
De natuur loopt weer uit en de vogels zijn enorm druk om allerlei materiaal te verzamelen voor hun nieuwe onderkomen. Ondertussen pikken ze nog even een graantje mee uit het vogelhuis.
Daar heb ik nu even geen oog voor. Ik kijk naar boven, waar licht – en donkerblauw elkaar afwisselen. Kleine en grote wolken trekken gestaag naar het zuidoosten.
Maar er is daar iets. En ik kan het niet thuisbrengen. Het is geen vogel en ook geen vliegtuig, dat weet ik zeker.
Eigenlijk stond ik hier om m’n gedachten te laten gaan over een nieuw gedicht. Het einde klopt nog niet en over de titel ben ik ook nog niet uit.
Maar het lukt me steeds niet om daarop te focussen. Dat rare ding in de lucht intrigeert.
Ik probeer te bedenken wat het wél kan zijn. Een helikopter? Nee, het beweegt te snel en zit ook veel te hoog. Misschien is het wel een ufo. Bij die mogelijkheid zou ik het kunnen laten, omdat je er nooit uitkomt of je het daadwerkelijk ziet of dat het een hersenspinsel is.
In plaats daarvan pak ik de verrekijker van de kast. Het duurt even voor ik dat vreemde ding weer in het oog heb, maar dan wordt ineens alles duidelijk. Natuurlijk! Ik had het moeten weten.
Het is de tijd die daar vliegt.
Ik moet nog boodschappen halen voor het avondeten. Snel pak ik m’n spullen en hoop dat me onderweg nog wat te binnen schiet.
Marieke
———————————————————————————————————————-
6 januari 2021
Een koude start
Het is Oudejaarsavond. Joep doet zijn conference op TV.
De oliebollen liggen in een schaaltje op tafel, daarnaast staat een stevige rode wijn uit Argentinië, een heerlijke Malbec.
Dit idyllisch moment wordt echter verstoord door een opmerking: ‘Ik heb het gevoel dat het hier kouder wordt’.
Terstond contoleer ik de temperatuur op de display en constateer dat die gezakt is naar 18 gr. C.
Ik controleer de Cv-ketel en de waterdruk. De gruwelijke werkelijkheid laat me weten dat de boel zich in storing bevindt. C7 betekend, defect aan het ventilatiesysteem.
Het moment kan niet slechter uitgekozen zijn met drie vrije dagen voor de boeg.
Op Nieuwjaarsdag hebben we een monteur laten komen om de zaak te verhelpen, echter hij komt met de slechtste mededeling dat er onderdelen vervangen moeten worden. En dat kan niet eerder dan op maandag.
Daar zitten we dan in ons aan elkaar geritste slaapzakken op de bank. We warmen ons op met Glühwein en opgewarmde oliebollen uit de oven.
Een slechter start van een Nieuwjaar kun je je niet wensen.
Toch heeft deze oncomfortabele situatie ons ook positieve dingen gebracht.
Het samen doorstaan van de kou in de kamer (10 gr. C.) knus in de slaapzak hebben ons er doorheen gesleept en de gesprekken die voortvloeide uit het feestdagenspel van Vertellis. Een vraag en antwoordspel.
Ook de TV bracht ons veel vertier.
Maar het allerbelangrijkste: “Het verheugen op de warmte die weer terug zou komen”.
Jans, januari 2021
———————————————————————————————————————-
5 januari 2021
Oliebollen blues
In januari heb ik altijd moeite om op te starten. Na een drukke, ‘andere’ maand is de balans ver te zoeken. De Lock down maakt het er allemaal ook niet beter op. Het eerste wat ik doe is ruimte maken; kerstboom weg, lampjes, versiering, restjes opmaken en schalen en bakblikken in de kast. Daarna een flinke wandeling om het hoofd leeg te krijgen – en de buik. 🙂 Als ik weer thuis ben kan ik schoon beginnen. De klussen weer oppakken, plannen maken en aan de slag. Op een nieuwe pagina, op een leeg schrijfblad, een wit tekenblok.
Maar dán.
Het lukt niet altijd om m’n hoofd leeg te maken. Er ligt een drempel van terugblikken, zorgjes, lusteloosheid en een ‘waar moet ik beginnen’ gevoel. Wat dan gebeurt is dat ik onnuttige dingen ga doen om iets om handen te hebben; twee kopjes en een lepeltje in de vaatwasser zetten, een gelig blaadje van de kamerplant plukken, de tuin bekijken waar nog niet veel te zien is, een kerstkaart die gevallen is weer ophangen, het vier januari-blaadje van de kalender scheuren …
Vijf januari – tip voor een lichter leven
wat je zaait zal je oogsten
wat je uitstraalt trek je aan
wat je geeft zal je ontvangen
en wat je gelooft krijg je gedaan
Kijk, dáár kan ik mee verder!
Ik geef mezelf een flinke schop, zodat die laatste oliebol ook verdwenen is.
Marieke, januari 2021
———————————————————————————————————————-
20 december 2020
Troostwoorden
Hoe goed kan het zijn als er reacties komen op onze pennenvruchten. Als dichter en schrijver maak je openbaar wat je beweegt en beweert. Reacties kunnen veel teweeg brengen (ik wil het even niet hebben over nonsens en taalgeweld in de sociale media).
Ik wil juist graag reppen over de kracht van teksten, die tot nadenken stemmen. Kunnen onze gedichten helpen genezen?
Ingrid met haar zachte dichterlijke toon geeft beelden weer, die voor mij glashelder spreken: de blauwige weerschijn van sneeuw voelbaar in haar laatste gedicht, dat resoneert nog na.
Jans komt op een eigen wijze nader, als hij in zijn gedicht bij op het opstaan een sfeer opsnuift en pas daarna ontdekt: ‘Er ligt sneeuw!’ Die vreugde komt binnen om dit witte wonder uit de lucht.
Marieke op haar beurt kan zo heerlijk sprankelen, want ze laat lichtjes branden door de ernst van de dag heen. Zij eindigt met een kwinkslag, de lichtpuntjes die er zijn.
Mij laat een goede kennis in de rouw weten, dat ze uit de poëziebundel van ons jubileum aan een gedicht zo’n troost ondervindt: ‘Niemandsland’. Dat doet goed om te horen.
De waarde van lezen wordt nog eens door Katja de Bruin in de VPRO-gids van 19 december hartstochtelijk benoemd: ‘Pijnstillers van papier’, alleen de titel al! Want lezen helpt genezen. Literatuur die ertoe doet kan zelfs fysieke pijn verlichten. Zo hebben verpleeghuisbewoners baat bij voorlezen, het helpt. Zij reageren wel op verhaaltjes van W.G. van der Hulst of Annie M.G. Schmidt. Een vorm van bibliotherapie, al een eeuwlang welbekend als therapeutisch hulpmiddel bij behandelingen. Troostteksten dus.
Tot slot hoort de uitkomst van ons dichterlijke werk tot de rustgevende activiteiten, de ontspanning die het geeft, inzichten. Een hand om de woorden die dichters willen aanreiken. Want als je leest ben je niet alleen in de werelden van het goede boek of van de bundel.
Een klein geschenk, want samen.
Isis, december 2020
———————————————————————————————————————-
26 november 2020
In beeld gebracht
In deze ongemakkelijke tijden kom je toch ook veel moois tegen, dat wat door alle tijden heen blijft gelden. Hetgeen niet alleen toepasselijk is maar ook herkenbaar.
Het overkomt mij:
Het dichten staat me na, evenzeer als de kunst. Zo ben ik een aantal jaren actief binnen de Senia-leeskring. Met ons zessen bestuderen we kunstgeschiedenis en komen regelmatig bij elkaar om een gekozen boek te bespreken.
Het is een waar genot! Hoe werkt het?
Samen literatuur lezen geeft een houvast waarbinnen je afspraken hebt gemaakt en een gericht doel binnen de tijd die ervoor staat. Dat helpt. Ieder kunstboek heeft een ‘leeswijzer’ opgesteld door de landelijke organisatie. Stel je voor: Senia heeft inmiddels 1.400 aangesloten groepen! Naast kunstgeschiedenis op het gebied van biografieën, geschiedenis en filosofie. Ik vind fijne raakvlakken met de taal- en dichtkunst.
Hieronder wil ik je daarom laten meegenieten van een gedicht van K.P. Kavafis, tijdloos van waarde:
‘In beeld gebracht’
“Ik let aandachtig op mijn werk en heb het lief.
Maar het langzaam vorderen van de compositie ontmoedigt me vandaag.
De dag heeft mij beïnvloed. En zijn aanblik wordt aldoor donkerder.
Aldoor wind en regen.
Ik verlang meer naar het zien dan naar het praten.
Op het schilderij bekijk ik nu met aandacht een knappe jongen die dicht bij de bron rustig is gaan liggen, waarschijnlijk moe geworden van het lopen.
Wat een knappe jongen, wat een goddelijke middag heeft hem overvallen om hem daar in slaap te brengen.
Zo zit ik lange tijd en kijk met aandacht.
En weer in de kunst terug, kom ik tot rust na de arbeid die zij gaf.”
De Griekse dichter K.P. Kavafis (1863-1933) bracht het grootste deel van zijn leven in Alexandrië door.
Pas na zijn dood nam hij zijn plaats in op de Helicon van de wereldliteratuur
Isis, november 2020
———————————————————————————————————————-
26 november 2020
Gelukt!
Een gedicht gemaakt van de woorden uit mijn boekje.
Staat inmiddels ook op deze site.
En daar springt één woord uit – herinnering.
Op deze donkere dagen is dit woord ook wel van toepassing. Vaak sta je in deze tijd even stil bij dingen van vroeger. Je denkt aan familie, vrienden van toen, bekijkt foto’s of oude filmpjes.
Zo zag ik deze week weer eens een filmpje van onze kinderen, toen ze nog heel klein waren. Soms ben je dingen gewoon helemaal vergeten en als je dan weer een beeld ziet komt alles ineens boven.
Ik zag onze jongste dochter – toen twee jaar – met een enorm boek op schoot. Heel ernstig kijkend en bladzijde voor bladzijde omslaand was ze aan het voorlezen. In haar eigen taaltje, maar met zo veel overgave, dat het heel echt was. Accenten, hoge en lage tonen, ritme, alles zat er in.
Puur op klank was het een genot om naar te luisteren.
Taal is zo mooi! Om te lezen, maar vaak nog mooier om te horen. Een goede, prettige stem is altijd heel fijn bij een luisterboek. Alleen al de klanken zijn
rustgevend. En bij een spannend verhaal kun je er helemaal in mee gaan.
Als ik een tekst in dialect of vreemde taal lees, doe ik dat trouwens vaak hardop. Dan is het op de een of andere manier beter te begrijpen.
Ook een gedicht wordt mooier als je het hardop leest. Vooral als er veel klankrijm in zit en een mooi ritme. Daarom gaan gedichten en muziek ook zo goed samen.
Hè! Ik hoop dat we snel weer op ons podium mogen.
Marieke, november 2020
———————————————————————————————————————-
11 november 2020
Vandaag kom ik hem weer tegen. Mijn opschrijfboekje.
Zit altijd in de tas voor als ik onderweg iets tegenkom wat ik wil onthouden. Een paar mooie regels voor een gedicht bijvoorbeeld.
En daarna is het natuurlijk wel de bedoeling dat je daar iets mee gaat doen. Tja, en dat schiet er bij mij nogal eens in. Het boekje blijft in de tas en ik ben het al lang weer vergeten. Het is al heel lang geleden dat ik er ingekeken heb.
In deze tijd van ongeregeldheid en thuiszitten is dat ook niet zo gek.
Er valt een briefje uit als ik hem open. Een bonnetje van Boekhandel Bijleveld in Utrecht. De datum is nauwelijks te lezen – 14 augustus 2018 – met een bedrag van 14 euro 95. Geen idee wat ik daar toen gekocht heb. Ja een boek waarschijnlijk, maar dat hoeft natuurlijk niet.
En waarom bewaar je zoiets.
Al bladerend zijn er meer dingen waarbij ik me afvraag waarom ik ze in hemelsnaam opgeschreven heb. Losse woorden of kleine zinnen waar ik niets van snap. Nee, nu niet meer natuurlijk.
Ook staan er afspraken in. Ik hoop maar dat ik er geweest ben.
Titels van boeken, liedjes, telefoonnummers van mensen die ik niet ken, to-do lijstjes. Er zijn ook blaadjes uitgescheurd. Dat kunnen er makkelijk meer worden, bedenk ik. Maar dan krijg ik een ander idee.
Van elke bladzijde waar iets staat schrijf ik een woord op en zet dan een kruis door het geheel. Na een tijdje heb ik negentien pagina’s doorgestreept en dus ook negentien woorden verzameld. Daar ga ik straks eens lekker mee knutselen. Wie weet rolt er een mooi gedicht uit.
Het boekje stop ik weer in de tas, met nog genoeg lege bladzijden om weer nieuwe woorden te verzamelen.
Als het gedicht wat geworden is zet ik het voor jullie op onze website;)
En verder …
als je even tijd hebt, probeer het ook eens. Woorden kun je overal vinden!
Marieke, november 2020
———————————————————————————————————————-
6-11-2020
Als de maan schijnt door de bomen…
… dan denken we natuurlijk meteen aan het welbekende sinterklaaslied.
En precies zo is het bij mij opgekomen, dat ik in een ritme belandde waarop een
nieuw gedicht zijn gezicht kon laten zien.
Ook dáár ging wat aan vooraf, namelijk een kleine opdracht om een gedicht te schrijven.
Deze kwam van de nachtburgemeester van Hengelo, Marijke Agterbsoch.
Want sedert juni 2020 staat er drie maanden lang een gedicht van een Hengelose
dichter op ‘De Muur’ tegenover de Lambertusbasiliek in hartje stad.
De gemeente Hengelo werkt hieraan mee en elke letter wordt heel precies op plaat gezet.
Het eerste gedicht was van de hand van onze huidige stadsdichter Hettie Franken.
Het gedicht wat nu te lezen valt is van de hand van Wynand Buursink.
Op donderdag 17 december wordt om 16.00 uur mijn gedicht onthuld.
De titel is nu bekend en de rest blijft nog even verrassing!
Als ons dichterscollectief een thema kiest of een opdracht helpt mij dit vaak:
het is mijn ervaring geworden, dat ik me goed kan focussen wanneer dit gebeurt;
dan gaat het onderwerp in me leven. Het is of het onderbewuste er mee speelt, associaties
komen boven wanneer je iets leest, bekijkt, meemaakt. Dromenland helpt ook!
In het geval van mijn opkomende nieuwe gedicht zie ik de ruimte voor me daar
bij de basiliek, voel de sfeer rondom en de ruimte. Ik ‘zie’ hoe mensen – terwijl ze eenvoudig beneden over de straatstenen lopen – omhoog kijken, de woorden in zich opnemen en betekenis kunnen ontdekken.
Het is de woordkunst om zeker in dit geval kort en krachtig te zijn, de essentie te vinden
wat kan neerdwarrelen in ieders geest.
Isis, november 2020
———————————————————————————————————————-
25-10-2020
De workshop.
In aanloop naar een Poetry Slam wedstrijd in Almelo organiseert Ellen Deckwitz enkele jaren geleden een workshop voor potentiële strijders.
Het is een bijzondere belevenis om met een groep van twaalf dichters aan de slag te zijn. Het tempo ligt hoog. Binnen twintig minuten moeten we klaar zijn met het maken van een gedicht over een onderwerp uit de zaal waarin de workshop plaats vindt. Ten minste moet er dan een geraamte voor een gedicht voorgelezen worden dat we later kunnen verfijnen. Ellen zegt: “Je kunt een gedicht over alles maken, zelfs als je in een bushalte staat zijn er genoeg mogelijkheden om over te schrijven.”
De onderwerpen zijn zichtbaar terwijl het werkstuk voorgedragen wordt. Ze variëren van een kroonluchter tot de biertap en het nostalgische persje op tafel. Ik voel de spanning in mezelf als ik iets over de spotjes aan het plafond voorlees. Ik wilde een sfeer van dreiging oproepen en dat lukte me niet helemaal. Maar de aanzet is gegeven om in de dagen die nog tot de wedstrijd resten mijn gedicht ‘in de kroeg’ te maken. Ik kon zelfs nog een lichte toon in het geheel brengen waar ik in het begin helemaal niet aan gedacht had.
Ik ben tevreden met het resultaat.
Ingrid, oktober 2020
———————————————————————————————————————-
19-10-2020
Hulst
Wat zal ik voor ons nieuwe Dichters Blog schrijven.
Die gedachte neem ik mee op mijn maandagochtendwandeling.
Waar schrijf je over. Hoe kom je aan een onderwerp.
Dat is ook altijd het meest lastige bij het maken van een gedicht. Er kan een gebeurtenis zijn die je aanspreekt, soms komt er spontaan iets omhoog ploppen. Maar meestal is het zoeken. Een nieuwsbericht kan dan helpen of een foto.
Misschien moet ik dát vanmorgen doen, foto’s maken. Dat kan, want vandaag heb ik, wat ik normaal niet doe, mijn mobiel meegenomen.
Misschien kan ik iets doen met hulst, die is nu op z’n mooist met al die besjes. En het doet me onmiddellijk denken aan vroeger. Wij maakten een hut in zo’n hulststruik. Altijd lastig om daarin te komen met al die stekels, maar een prima plek, die ook in de winter beschutting bleef geven.
Daar kan ik wel iets mee. Op mijn route kom ik langs hulst, dus dat komt goed uit.
Ik vervolg mijn weg over de Es en doe er vandaag iets langer over, want het is een prachtige morgen. Het licht komt voorzichtig door de mist kijken en ik zie heel veel beelden die ik vast móet leggen. Landschappen, uitgebloeide bloemen of juist dappere bloemen die nog staan, spinrag op vreemde maar fotogenieke plekken, een dalende reiger die net te snel is.
Uiteindelijk kom ik ook bij mijn hulst, een flinke struik aan de rand van het wandelpad.
Hoezeer ik ook probeer het goede shot te vinden, ik zie het niet, van geen kant!
Nou ja, laat maar zitten. Ik heb genoeg mooie plaatjes gemaakt vanmorgen.
En zo gaat dat nu ook vaak bij het maken van een gedicht. Je hebt iets in gedachten en je komt op heel andere plekken uit. Daar hou ik van
Marieke, oktober 2020
———————————————————————————————————————-
19-10-2020
Hoe schrijf je een gedicht?
Dat is een vraag die mij al enkele keren gesteld is. Ik heb er geen algemeen antwoord op omdat bijna iedere keer de aanloop naar een gedicht anders is.
Het kan een zin zijn die iemand uitspreekt en die mij tot nadenken aanzet. Of een melodie. Of een foto. Of een boek of krantenartikel dat ik lees. Een ervaring op een reis. Een herinnering.
Ook dromen zijn bij mij vaak aanleiding voor een gedicht.
Het kan ook een opdracht zijn met een bepaald thema. Zo is mijn gedicht ‘erfgoed’ ontstaan.
De opdracht kwam van de bieb in Hengelo. Erfgoed. Ik had nog nooit dieper over die term nagedacht en zeker niet in betrekking tot mezelf.
Hans Hoes legde in het schrijverscafé uit dat het woord uit twee delen bestaat. En dat we materieel en immaterieel erfgoed kunnen onderscheiden.
Ik schreef enkele trefwoorden op. Legde een schrijfblok en pen naast mijn bed. Toen ik wakker werd waren er nieuwe woorden en een idee dat ik kon uitwerken.
Een andere keer kan het lang duren voordat een gedicht ontstaat en verwerp ik beelden die ik aanvankelijk onmisbaar vond. Toch blijven de gedachten in je hoofd rondgaan en ineens zijn er de passende woorden. Die dragen zich vanzelf aan. Ik de beginfase weet ik ook dat ik een woord ga vervangen door een woord dat beter de lading dekt. Soms zelfs een hele zin.
Tijdens het schrijven lees ik mijn tekst hardop en voel daardoor het ritme. Het moet lopen en niet ergens haken.
Ik heb geen recept om een gedicht te schrijven. Wel is het fijn om heel veel ingrediënten bij de hand te hebben.
Ingrid de Vos
———————————————————————————————————————-
16-10-2020
Een reactie op onderstaand gedicht.
Schemering
Terwijl de schemering
de dag zachtjes doorschuift
naar de avond
en de vogels
hun laatste vlucht maken
naar hun slaapplaats
schenkt de tijd ons ruimte
voor een mijmering.
Langzaam wegzinkend
in de jaren
die druppend versmelten
als een glijdende gletsjer
waarin herinneringen
gelijk fossielen
worden blootgelegd.
In het reeds donker
van de avond
zwem ik in een zee van weemoed
verlangend naar dat
wat nooit meer is
wat nooit meer komt
wat nooit meer wordt
maar wat ik oh zo mis.
Nadat ik dit gedicht heb voorgedragen, vraagt een mevrouw in de zaal: ‘Wilt u het gedicht nog een keer voorlezen.
Graag voldoe ik aan haar wens.’
Als het gedicht uitgelezen is pinkt de mevrouw een traantje weg.
Na afloop komt ze naar me toe en vraagt of ze het gedicht mag hebben.
‘Ja, ziet u,’ zegt ze tegen mij, ‘Mijn man is vorig jaar overleden en uw gedicht verwoorden precies mijn gedachten’.
Gedichten maken en voordragen is zo mooi en soms heel troostend.
Jans Renken
Isis Zengerink
Oprichter ‘Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten’ in mei 2014 samen met Marijke Agterbosch, Ingrid de Vos-Hommel en Emma-Sohie Ekelmans. Isis was voorzitter en ze was ook geruime tijd bestuurslid. Zij bracht mede het Schrijverscafé in Hengelo tot stand (2014).
Publicaties, nominaties
Genomineerd stadsdichter Hengelo (2014).
Publicatie in ‘Stadshart’ (2015) – Gedichten over stad, streek en dorp – Uitgave samen met dichters uit Nederland en Vlaanderen, 5e editie door Stichting Poëtikos, i.s.m. met uitgeverij Kontrast.
Gedichtenbundel ‘Tijdspanne’ (2016) – Gedichten uitgebracht samen met het viertal dichters van ‘Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten’.
Genomineerd voor verhaal ‘Bi’j doar mien meak’n? (2016) – ‘Beste korte verhaal in de streektaal’ door de provincie ‘Overijssel Verwoord. Tweede prijs.
Biografische roman ‘In de Ploai’ (2016) – Het leven van Hanna Exterkate-Duis – waarin Isis het levensverhaal van haar grootmoeder te boek stelt over diens grote gezin op het Twentse platteland in de roerige twintigste eeuw.
Artikelen in Magazine Hengelo Toen & Nu, redactielid sedert 2017
Publicatie in Jaarboek Twente (2019) – Artikel ‘Stammoeder Hanna, weduwe met elf jonge kinderen‘. Over vrouwen in de Twentse geschiedenis.
Gedichtenbundel ‘Maak me als was‘ (2019) t.g.v. eerste Lustrum Dichterscollectief ‘Niet Zwichten maar Dichten’.
Limerick over Isis
Ziehier onze dichteres Isis,
ze schrijft over glorie en crisis,
met zwier en met glans
ziet zij steeds weer kans
te poetsen wat dof en wat vies is.
Ingrid de Vos-Hommel
Mede-oprichter van het Dichterscollectief in mei 2014. Ingrid is voorzitter van onze Stichting geweest.
Publicaties
Gedichtenbundel ‘Tijdspanne’ (2016) uitgebracht door ‘Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten’.
Gedichtenbundel ‘Alles is dichtbij’ (2017) uitgebracht door ‘Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten’.
Limerick over Ingrid
Bij een schone dame geletterd en wel
trok ik 5 jaar gelee blij bewust aan de bel
voor het oprichten van een heus collectief
‘Jij hebt immers de dichtkunst lief!’
zó zwichtte Ingrid binnen een tel…
Gedichten Ingrid
Slaapliedje
Lief zusje, slaap zacht
wij houden de wacht
laat je nu warmen
in onze armen
we wiegen je kalm
we strelen je haar
we zingen een liedje
alleen maar voor jou
lief zusje, slaap zacht
wij houden de wacht
de maan hoog boven
kijkt wat we doen
de zilveren sterren
lachen je toe
de Griekse wind
gaat ‘s nachts liggen
waait niet meer
is niet meer koud
we strelen je haar
met onze handen
we gaan je warmen
in onze armen
lief zusje, slaap zacht
wij houden de wacht
Ingrid de Vos-Hummel, februari 2021
De herder
trots staat hij daar
de lange slanke man
met open blik kijkt hij vooruit
berekend op zijn taak
een hand omvat
de sterke staaf,
een hes bedekt zijn blote lijf
een hoed dicht op zijn heup
een waterkruik hangt om zijn nek
een slastok aan zijn riem
over kale heuvels glijdt zijn blik
de kudde geiten in de verte
verspreid
knagend aan zwarte takken
van dode struiken
te weinig gras, te dor, te hard
droog en waterloos is het land
onbarmhartig schijnt de zon
rustig begeleidt hij zijn dieren
dit is zijn roeping
een glimlach ligt op zijn gezicht
Ingrid de Vos-Hummel, oktober 2019
Pauzebericht
Mijn nicht Linda leeft op La Palma
met Dieter, haar man
iedere dag zwemt ze in de Atlantic
met Roza, haar vriendin
ze werkt niet meer
heeft altijd pauze
we bellen en schrijven vaker dan vroeger
vroeger, op onze lagere school,
renden we opgetogen
naar buiten in de pauze
deden tikkertje, hinkelden, knikkerden
later, op het werk
aten we een boterham of appel
tijdens de lunch
kopje koffie erbij
huishoudelijke bezigheden
hebben nu dagelijks mijn aandacht
ik doe ze graag
toch lees of schrijf ik liever
ook neem ik pauze
ik loop naar de postbus om een brief te versturen
aan Linda en Dieter
een buurvrouw staat achter haar raam
steekt haar hand op
ik zwaai
enkele dagen geleden zei ze:
‘soms ga ik voor het raam staan
kijk naar de man die zijn hond uitlaat
de vrouw die voorbijfietst
de auto’s die langsrijden
ik ben alleen
er gebeurt niets
het lijkt alsof ik in de schouwburg zit
zonder mensen om me heen
en wacht tot het leven verder gaat’
Ingrid de Vos-Hummel, januari 2021
Rapunzel
In een donker kleed
staat ze in haar toren
rondom ivoor
Rapunzel heeft haar vlecht
opgetrokken
kiest voor onbereikbaarheid
rolt haar blonde vlecht
steekt die op
een kroon nu
te trots om te praten
onzichtbaar in het duister
Rapunzel, Rapunzel
de sleutel tot geluk
heeft ze laten vallen
onvindbaar
Ingrid de Vos-Hummel, januari 2021
Dagboekaantekening
winterse dag
sneeuwlucht over het water
oorlogsjaar negentieneenenveertig
veertien december
de rivier
stroomt onzichtbaar
verborgen haar diepte
stil en glad het oppervlak
de wandelaar
neemt de ondergelopen weilanden waar
de zwarte, kale bomen
de eenzame boerderij
omgeven door water
hij ervaart dat korte
moment van volslagen rust
als de tijd stilstaat
onwezenlijk lijkt dat
nu
door deze grijze dag
wordt zijn innerlijke landschap
uitgebreid
met wijde vlaktes vredig
waterland
tot aan de horizon
wilgen in het water
geknot
zullen uitlopen op
hun tijd
wandelend langs de oever
voelt hij een eerste
lichte vlok
op zijn gezicht
kou voelt als vrijheid
Ingrid de Vos-Hummel, januari 2021
Licht
Voorbij zijn de korte dagen
de donkere dagen voor kerst
december verdwijnt
daglicht wordt sterker
we kijken uit naar de morgen
het licht komt terug
de nacht was te lang
angstige dromen vervagen
we kijken uit naar de morgen
het licht komt terug
Ingrid de Vos-Hummel, december 2020
Tunnelvisie
Stevige stammen
sterke takken
oude bomen
kronen naar elkaar gegroeid
een zandweg leidt
mijn blik
naar het einde
dat lokt
zonlicht valt in strepen
over mijn pad
ik kies de uitweg
de ruimte
dans uit de rij
ben vrij
Ingrid de Vos-Hummel, november 2020
Erfgoed
achter blijft het land
de akkers
de boomgaard
het vee
de huizen
we nemen mee
voedsel voor onderweg
een enkele gekoesterde foto
het nodigste
ijzige lucht is overal
soms water
onze dromen
nemen we mee
onze sprookjes
onze taal
liederen
we zingen
hartstochtelijk
als de schemer ons inhaalt
het verlorene verbergt
al wordt onze wereld groter,
we horen het onbekende
in vreemde woorden
vreemde klanken
in het ruisen van onbekende bomen
voelen ons vreemd
in het erfgoed van anderen
Ingrid de Vos-Hummel, september 2020
Verweg en dichtbij
We zien geen beren op de weg
die zijn al lang verdreven
de zon schijnt heerlijk elke dag
brengt alles weer tot leven
lammetjes springen in de wei
het gras staat vol met koeien
de krentenboom ontluikt nu wit
en alle tulpen bloeien
vannacht verschijnt de Supermaan
dan kijken we blij naar boven
van dit schouwspel zal men ons
nu zeker niet beroven
we houden afstand en ook moed
we willen overwinnen
we lachen vriendelijk naar elkaar
we blijven thuis, en binnen
we zien veel beren achter het raam
en tellen ze tijdens het lopen
dat is de bedoeling, past in de kraam
want de ‘berenjacht’ is open.
Ingrid de Vos-Hommel, april 2020
De tweede dag
Zonsopgang
vaalgeel schijnsel
waar de tijd begint
later
leeg grasland
vlagen hete wind
weer naderen we het mysterie
vast punt in ons kijkveld
monoliet
tijd staat stil
in de gloed van de middag
straalt urulu
oranjerood licht
trekt ons aan
ik leg mijn hand
op de harde rots
raak de korrelige huid
ruw geslepen zandsteen
gloeit
in mij klopt de tijd
vibreert
verstrijkt
begin of eind
verleden, heden, nu,
niets doet er nog toe
Ingrid de Vos-Hommel, maart 2020
Najaarsprogramma 2020
Vanwege het coronavirus zijn wij genoodzaakt voorlopig onze bijeenkomsten niet door te laten gaan.
Ter vervanging van het maandelijks programma ‘Poëzie in de lunchpauze’ wil ons dichterscollectief iedereen een hart onder de riem steken.
Daarom komt er een serie gedichten als digitale bijdrage.
We zenden in onze Nieuwsbrief bemoedigende gedichten mee tijdens de corona-crisis.
Alleen gedichten gemaakt door het Dichterscollectief worden in de Nieuwsbrief opgenomen.
Ook kunt u onze gedichten vinden op de website van de bibliotheek Hengelo:
https://www.bibliotheekhengelo.nl/ontdek-de-bieb/detail/1844-dichterscollectief-bemoedigende-gedichten-in-coronatijd.
Poëzie in de Lunchpauze
Locatie: Bibliotheek Stad Hengelo
Tijd: 12.30 – 13.30 uur
Met voordrachten door het dichterscollectief met muzikale omlijsting
Toegang: vrije gift
Dichters in de huiskamer
De huiskamerbijeenkomsten bieden gelegenheid om eigen gedichten of werk van andere dichters voor te dragen.
Neem uw lievelingsgedichten mee en voel u vrij om ze voor te lezen.
U kunt op deze avonden van poëzie genieten in een ontspannen sfeer.
Deze bijeenkomsten vervallen voorlopig i.v.m. corona
maandag 2 november
Thema ‘Nevelen’ waarbij concertpianist Wouter Munsterman op onze gedichten improviseert
Tevens is Wouter Munsterman onze Gastdichter
Zandloperdichter: Brecht Reintsema
Locatie zoals vanouds: bibliotheek Stad Hengelo
Tijd: 12.30 – 13.30 uur
Toegang: vrije gift
Reserveren via info@dichterscollectiefhengelo.nl
maandag 7 december
thema ‘In het licht van Kerstmis’
Met muzikale medewerking van Rob Koppenberg op accordeon.
Reserveren via info@dichterscollectiefhengelo.nl
maandag 5 oktober 2020
Thema: ‘(G)ouden grond’ met gedichten van het dichterscollectief.
Muzikaal worden we verrast door het optreden van
‘Tante Sien en de Grijze Doffer’, te weten zangeres Sia den Breejen
begeleid door Nico Bergenhenegouwen, accordeonist
Zij zullen bij ons Mokum uit volle borst bezingen.
Zandloperdichter is Limke Schopman.
Locatie zoals vanouds: bibliotheek Stad Hengelo
Tijd: 12.30 – 13.30 uur
Toegang: vrije gift
Vanwege het coronavirus zijn wij genoodzaakt voorlopig onze bijeenkomsten niet door te laten gaan.
Ter vervanging van het maandelijks programma ‘Poëzie in de lunchpauze’ wil ons dichterscollectief iedereen een hart onder de riem steken.
Daarom komt er een serie gedichten als digitale bijdrage.
We zenden in onze Nieuwsbrief bemoedigende gedichten mee tijdens de corona-crisis.
Alleen gedichten gemaakt door het Dichterscollectief worden in de Nieuwsbrief opgenomen.
Ook kunt u onze gedichten vinden op de website van de bibliotheek Hengelo:
https://www.bibliotheekhengelo.nl/ontdek-de-bieb/detail/1844-dichterscollectief-bemoedigende-gedichten-in-coronatijd.
De volgende ‘Dichters in de huiskamer’ is op donderdag 12 maart 2020.
Onze gastvrouw is Anje Gnodde
Haarweg 1b 7495 PK Ambt Delden
De voordrachten zijn van 20.00 tot 21.30 uur. Inloop vanaf 19.30 uur. Bijdrage: € 5,–
Graag aanmelden: tel.nr. 074-2663109.
Rebelse gedichtenbrunch / Boekenweek 2020
Woensdag 11 maart | 10:30 – 12:00 | Bibliotheek Hengelo Stad | Gratis
Dichterscollectief ‘Niet Zwichten maar Dichten’ loopt rond in de bibliotheek en draagt flitsende verzen, prikkelend proza en rebelse gedichten voor aan het publiek.
‘Kom schuif even aan
om te vertoeven
in de wereld van ons Dichters’
Boekenweek 2020 Rebellen en Dwarsdenkers
De 85ste Boekenweek staat in het teken van hen die ons voorstellingsvermogen vergroten: de rebellen en dwarsdenkers. Van de dromerige dwarsdenker die veilig thuis afreist naar een andere wereld tot de rebel die zijn messcherpe pen als wapen gebruikt tegen de status quo. De rebellen van de literatuur hebben altijd ons denken beïnvloed en hebben werelden geopend. Rebelse personages en dwarse karakters houden een spiegel voor en laten ons nadenken over wie wij zijn.
Tijdens de Boekenweek zijn er in de Bibliotheek Hengelo diverse activiteiten om je nieuwe perspectieven te bieden en anders naar een verhaal te kijken. Durf jij tegen de stroming in te zwemmen?
Maandagmiddag 2 maart 2020 van 12.30 uur – 13.30 uur
Met Gastdichter: Hettie Franken, Stadsdichter van Hengelo.
Met Zandloperdichter: Phil den Ouden en Limke Schopman
Muzikale intermezzo: Christian Nijhof met gitaar en handpan
Presentatie: Marieke
Thema: Groei
Kerstgedichten in het Bussemakerhuis
Op vrijdagavond 13 december draagt Het Dichterscollectief Kerst- en Wintergedichten voor in het Bussemakerhuis te Borne.
Tussen 18.30 – 21.00 uur.
Maandagmiddag 4 november van 12.30 uur – 13.30 uur
Programma: thema: stormachtig
Opening Ingrid
Dichterscollectief Jans en Marieke
Songteksten Marieke Zijlstra
Dichterscollectief Isis en Ingrid
Afsluiting/vooruitblik Ingrid
♦ Lustrum Dichterscollectief
We vieren op zaterdag 28 september ons eerste lustrum in de Bibliotheek
Hengelo. Het valt samen met het 100-jarige jubileumfestival van de bieb zelf.
Dit alles in een feestelijke setting op de voor ons vertrouwde locatie.
We hebben zowel om 12.30 uur als om 15.00 uur podiumoptredens.
Met medewerking van Hettie Franken – stadsdichter Hengelo,
Dick Schlüter – provinciedichter Overijssel 2011-2013,
Wibo Kosters – provinciedichter Overijssel 2019 en
natuurlijk optredens van onszelf.
De nieuwe dichtbundel van Isis Zengerink, ‘Maak me als was’, verschijnt ter
gelegenheid van dit lustrum, aangereikt door bibliotheekdirecteur René Siteur.
En dat is nog niet alles. Wij worden met ons allen vol vuur toegezongen
door de Leedzangers, het welbekende koor uit Hengelo.
Programma 28 september
Eerste optreden: 12.30 – 13.30 uur
Opening Marieke
Gedichten Dick Schlüter – voormalig provinciedichter
Muziek De Leedzangers
Uitreiking nieuwe dichtbundel René Siteur – directeur bibliotheek
van Isis ‘Maak me als was’
Afronding Marieke
Tweede optreden: 15.00 – 16.00 uur
Opening Isis
Gedichten Hettie Franken – stadsdichter Hengelo
Voordrachten Wibo Kosters – huidige provinciedichter
(Wibo Kosters is een van de vier dichters van het Overijssels Dichtersgilde. Hij zal dat in het begin van zij eerste set toelichten)
Muziek De Leedzangers
Voordrachten Wibo Kosters
Gedichten van DC Ingrid, Jans, Isis en Marieke
Afsluiting Isis
De Leedzangers
De dichtbundel van Isis ‘Maak me als was’
Kroniek van Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten
Mei 2014
Ons Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten gaat van start!
Initiatiefnemers zijn Marijke Agterbosch (genomineerd stadsdichter Hengelo 2012), Ingrid de Vos-Hommel (dichter), Emma-Sophie Ekelmans (junior stadsdichter 2008-2009) en Isis Zengerink (genomineerd stadsdichter Hengelo 2014).
Najaar 2014
We treden iedere maand naar voren op het podium van de bibliotheek van Hengelo. Ook nodigen we gastdichters en zogenoemde ‘zandloperdichters’ uit om uit eigen werk voor te dragen. Veelal is er muzikale begeleiding.
Ingrid en Isis treden op uitnodiging met andere dichters in Galerie ‘De Burgerij’ in Vorden op.
Het jaar 2015
Het dichterscollectief wordt rechtspersoon: we vormen een Stichting met als voorzitter Isis Zengerink, secretaris Marijke Agterbosch, bestuurslid Ingrid de Vos en penningmeester Jan Weernink. Aantreden dit jaar van nieuwe secretaris Cato van der Bij.
We verzorgen negen keer optredens op het podium in de bibliotheek van Hengelo.
In januari op de Nationale dag van de Poëzie maakt RTV-Oost radio-opnames.
In maart vieren wij feestelijk de Wereldpoëziedag bij brasserie So Nice naast het Rabotheater. Bekende dichters dragen samen met ons voor. Het geheel wordt feestelijk muzikaal gecompleteerd.
In maart op de jaarlijkse Slingerbeurs maken we diverse matches.
Ingrid en Isis geven enkele workshops en voordrachten.
Emma-Sophie laat haar bijdrage rusten vanwege studies elders.
In september doen Ingrid en Isis mee aan de wedstrijd Poetry Slam Oost Nederland.
Het project ‘Dichters in de huiskamer’ loopt: vier keer komen in afwisselende huiskamers liefhebbers van poëzie bijeen; in oktober bijgewoond door een journalist van de TCTubantia, waarna we met artikel en foto in deze regionale krant verschijnen.
Dezelfde maand is er een literaire wandeling door de dichtersbuurt Groot Driene.
Onze website komt in de lucht met Jans Renken als webmaster.
Het jaar 2016
De Lunchpauze-poëzie is acht keer aangeboden.
In januari op de Nationale Dag van de Poëzie komen we live in het tv-programma van RTV Oost in het programma ‘Overijssel Vandaag’. We vieren verder de avond in brasserie So Nice met gastdichters, zandloperdichters en wederom met muzikanten.
Twee nieuwe dichtbundels worden die dag van onze hand gepresenteerd: ‘Tijdspanne’ en ‘Zandloperdichters 2014-2015’.
Op de Slingerbeurs maken we wederom diverse matches. We worden erkend als Maatschappelijk Betrokken Organisatie.
Wereldpoëziedag vieren we dubbel: op 20 maart in museum Hengelo met gastoptredens en op 21 maart in de bibliotheek met zeer diverse optredens.
Marijke Agterbosch wordt in mei gekozen tot stadsdichter van Hengelo. Hierna treedt zij bij ons terug.
Marieke Zijlstra verwelkomen we in ons midden.
Het Project ‘Dichters in de Huiskamer’ heeft vier keer op verschillende huisadressen plaatsgevonden.
Dan zijn er nog de dichterlijke optredens: in januari in de Blauwe Salon te Malden door Ingrid en Isis, in maart in Pierrot bij Kopwitz te Zutphen door Marieke, Ingrid en Isis.
Ingrid neemt in september de voorzittershamer over van Isis; laatstgenoemde blijft bestuurslid.
Het jaar 2017
Het dichterscollectief bestaat nu uit het viertal: Ingrid de Vos-Hommel, Marieke Zijlstra, Jans Renken en Isis Zengerink, want Jans is toegetreden.
We vieren in januari glorieus de Nationale Dag van de Poëzie. De viering van deze dag staat in het teken van Bob Dylan, Nobelprijswinnaar voor Literatuur 2016. Hans Hoes geeft toelichting op het werk van Bob Dylan en Frans Assink speelt songs van de wereldbekende zanger.
Ingrid de Vos presenteert haar nieuwe dichtbundel ‘Alles is dichtbij’. Kunstenares Willemien Holterman heeft opnieuw de cover verzorgd. Alles bijeen een feestelijke presentatie met 75 bezoekers!
Opnieuw vinden de optredens bij Poëzie in de Lunchpauze hun vertrouwde loop.
Gastdichters, zandloperdichters en wijzelf steken steeds weer van wal. Samenvattend:
Anna Wiersema, stadsdichter van Zutphen
Renate Oude Nijeweme draagt voor uit haar bundel ‘Oppervlaktespanning’
Gert Toirkens – voormalig stadsdichter Oldenzaal – die zijn gedichten op eigen gitaar begeleidt
Miriam Janssen van ‘de Talentuin’
Dick Schlüter – voormalig Overijssels dichter – draagt voor uit zijn nieuwe bundel ‘Land van Paarden’
Fred van de Ven, voormalig stadsdichter Hengelo, zingt en speelt eigen liedjes
Diny Izaks-Brinkmans presenteert haar nieuwe, in streektaal geschreven, dichtbundel ‘Kuiern’.
‘Het Geletterde Optreden’ treedt met enige hilariteit op in het Prins Bernhardplantsoen – door het dichterscollectief georganiseerd met: Het Wichtige Wicht Alison Morgan, De Peinzende Poëet Hans Hoes en de Dwaze Dichter Isis Zengerink. Het duo Barkel & Co completeert het geheel muzikaal.
Tevens verschijnen op het podium van het dichterscollectief:
Marijke Agterbosch, huidig stadsdichter Hengelo
Noëmar Reinita met zijn gedichten en teksten in rap-vorm
Minke de Jong die in sinterklaassfeer een toepasselijk verhaal voordraagt.
Het duo de Gema’s omlijst ons programma al zingend en spelend.
De avond bijeenkomsten van het project ‘Dichters in de huiskamer’ vinden plaats in respectievelijk Borne en Hengelo.
Het jaar 2018
De samenstelling van het Bestuur bestaat inmiddels uit de nieuw aangetreden voorzitter Ine Uitslag, Cato van der Bij secretaris, Jan Weernink, penningmeester en Isis Zengerink, bestuurslid.
Een high light is de start op 25 januari, waar tv-programma EenVandaag met cameraploeg voor opnames naar ons toekomt. Op verdere uitnodiging voor het programma is ons dichters gevraagd de Nationale Poetry Slam wedstrijd in Utrecht bij te wonen en visie te geven.
Doorlopende activiteiten zijn wederom:
Viering van de Nationale Gedichtendag, Wereldpoëziedag, de maandelijkse podium-optredens ‘Poëzie in de Lunchpauze’ en ‘Dichters in de huiskamer’.
Dichterlijke optredens elders vonden plaats tijdens Book Store Day op uitnodiging van boekhandel Broekhuis en poëzie-optredens van het dichterscollectief tijdens Noabermiddag in Borne.
Presentatie nieuwe dichtbundel ‘Waar woorden dansen’, van Marieke Zijlstra.
Dit jaar presenteren de volgende gastdichters hun dichtkunst: Hettie Franken, Jaap Besteman en Willem van Doorn, bekend van ‘Borne doet Poëzie’, Marijke Agterbosch, stadsdichter, Robin Kerkhof, hoofdredacteur van ‘Poëzie verrijkt het leven’, Herman Koetsveld, voormalig stadsdichter, Margot Veldhuizen, stadsdichter Enschede.
Chelsea Oost was onze speciale gast als rapper/woordkunstenaar.
Zandloperdichters zijn Willy Brunnekreeft, Bert Lintmeijer, Ineke ten Cate, Nelly Waanders, Toos van den Broek-Falke, Rita Gobius du Sart, Suze Berendsen, Katja van Reede.
Muzikale optredens door het jaar heen van Kleine Mein, Rob Kloppenberg en Marieke Zijlstra.
Het lopende jaar 2019
We starten de Nationale Week van de Poëzie op ons podium in de bibliotheek van Stad Hengelo. Veel bezoekers genieten van het muzikale optreden van singer-songwriter Wouter Müller.
Opnieuw zijn er de maandelijkse optredens in de bibliotheek met gastdichters en zandloperdichters.
Wereldpoëziedag 21 maart vieren we uitgebreid in Pop- en Cultuurpodium Metropool Hengelo. Een gezamenlijk optreden van ons dichters met Chelsea Oost, rapper en het muzikale duo Gerry & Port werd een verrukkelijke avond.
We bereiden ons voor op het eerste Lustrum dat plaatsvindt op zaterdag 28 september. Een nieuwe dichtbundel zal dan verschijnen ter gelegenheid van dit lustrum.
* Wij groeien door ons werk en het werk groeit door ons*
Dichterscollectief op TV bij EenVandaag
Hieronder vindt u de link naar de TV programma EenVandaag. (klik op de groene letters)
Dichterscollectief op bezoek bij Poetry-slam in Utrecht op uitnodiging van EenVandaag.
Bij slamgedichten is humor erg belangrijk. En laten de dichters van het klassieke dichterscollectief “Niet Zwichten maar dichten” dat nu ook erg belangrijk vinden in poezië. Maar waar de twintigers in Utrecht experimenteren met taal en vorm, houdt het dichterscollectief zich op de Piet Paaltjensstraat in Hengelo zo veel mogelijk vast aan oudere dichtvormen. “Wij zijn klassieke dichters. Ik houd ervan als poëzie diepgang heeft. Een van de dichters die mij erg inspireert is Vasalis” , vertelt Isis Zengerink, een van de oprichtsters van het collectief. Toch is het dichterscollectief erg benieuwd naar de nieuwe dichtvormen.
Isis Zengerink
[evp_embed_video url=”https://dichterscollectiefhengelo.nl/wp-content/uploads/2015/11/Dichtregel_isis.mp4″]
Voordracht Isis Zengerink tijdens Lunch Poëzie op 7-12-2015
1 september 2019
Opening Jubileummaand Bibliotheek Hengelo.
Dit jaar bestaat de Bibliotheek 100 jaar.
Het Dichterscollectief “Niet Zwichten maar Dichten” zal zich op deze dag ook presenteren.
(Nader invulling volgt)
28 september 2019
Feestdag 100 jarig bestaan Bibliotheek Hengelo.
Op deze dag vieren we onze eerste lustrum in de Bibliotheek.
Het Dichterscollectief “Niet Zwichten maar Dichten” treedt die dag op samen met speciale gasten.
(Nader invulling volgt)
Onze laatste Poëzie in de lunchpauze voor de vakantie
maandag 6 mei thema afscheid
met gastdichter Marijke Agterbosch, afgetreden stadsdichter en aantredend Nachtburgemeester Hengelo
En muzikaal optreden van Fred van de Ven, singer-songwriter en voormalig Stadsdichter
En natuurlijk gedichten van ons eigen Dichterscollectief.
maandag 1 april thema verzamelen
gastdichter: Gé Nijkamp
zandloperdichter: Nelly Waanders
muzikale opluistering: Rob Koppenberg
21 maart 20.00 uur in het muziekcafé van Metropool, Hengelo
met veelzijdige optredens van:
– Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten
– Keltisch Duo Gerry & Port
– Chelsea Oost, voordrachtskunstenaar
Het Dichterscollectief ‘Niet Zwichten maar Dichten’
Ingrid de Vos, Jans Renken, Marieke Zijlstra en Isis Zengerink
Het bekende dichterscollectief uit Hengelo schenkt deze dag volle aandacht aan Wereldpoëzie die je treft. Een bezielend gedichtenvuur dat vlamt en aanwakkert.
Gerry and Port, Keltisch duo
Gerry and Port vertolken Celtic Music with a twist. Ze maken ook zijsprongetjes naar andere bronnen, zoals The Beatles en ook naar eigen werk. Met Geert Maatjes op zang en gitaar en John Kluijtmans op zang, sax en diverse fluiten weet je immer dat je goed zit. Niet gefloten is altijd mis. De heren speelden zelfs met veel succes in verschillende pubs in Ierland.
Chelsea Oost, voordrachtskunstenaar
Chelsea Oost is een scheppend kunstenaar, die graag de randjes opzoekt om er vervolgens op te gaan staan. Zijn voordrachten, in de vorm van spoken words, zitten vol woordspelingen, kritische klanken en fijne boodschappen die je beroeren. Hij is vandaag tot op de tanden gewapend.
In 2017 bereikte Chelsea de halve finale van het Nederlands Kampioenschap Poetry-slam.
In 2016 werd hij in Almelo uitgeroepen tot de beste Poetry-slammer.
Zaal open: 19.30 uur
Aanvang: 20.00 uur
Kaarten: aan de zaal € 7,50 Cjp € 5,-
maandag 4 maart thema kunst
met gastdichter: Stevine Groenen
zandloperdichter: Limke Schopman
zang en gitaar: Marieke Zijlstra
maandag 4 februari thema vrijheid
in het kader van de Nationale Week van de Poëzie
Optreden van Wouter Muller ‘Schakels van Smaragd’, singer-songwriter.
Hij componeert zijn eigen liederen en voert ons mee met zijn gevoelige teksten.
1 oktober: Thema: ‘Nieuw’
Chelsea Oost, rapper uit Almelo, is onze gastdichter.
Thema: ‘Nieuw’
Muziek van Marieke Zijlstra
Zandloperdichter is Ineke ten Cate
5 november: Thema: ‘Binnen’
Marieke Zijlstra presenteert haar nieuwe dichtbundel:
‘Waar woorden dansen’
Onze gastdichter is Herman Koetsveld, voormalig stadsdichter.
Thema: ‘Binnen’
Zandloperdichter is Nelly Waanders
3 december: Thema: ‘Sint’
Onze gastdichter is het publiek.
Het publiek mag zijn of haar favoriete Sinterklaasgedicht voordragen.
Als beloning krijgt de dichter een cadeautje uit de zak van Sinterklaas.
Zandloperdichter is Suze Berendsen
Muzikale ondersteuning door Rob Koppenberg
Maandag 7 mei
Lunchpauzepoëzie met Marijke Agterbosch als gastdichter, stadsdichter van Hengelo.
Ook komt Robin Kerkhof gedichten voordragen van zichzelf en van de dichter en filosoof Francesco Petrarca.
Robin Kerkhof is zelf dichter en tevens hoofdredacteur van Poëzie verrijkt het leven Poezieverrijkt.nl
Woensdag 21 maart Wereldpoëziedag 12.30 – 13.30 uur
Onze gastdichter is Hettie Franken
Hettie is beeldend kunstenaar, schildert, schrijft proza en poëzie.
Als zandloperdichter zal Katja van Reede een aantal gedichten voordragen
Muzikale opluistering is van het duo ‘Kleine Mein’. Twee zingende vriendinnen die hun zelfgeschreven liederen met piano ten gehore brengen.
Het Dichterscollectief zelf zal ook haar poëzie laten horen.
Toegang: Vrije gift.
Maandag 4 december: Thema Sinterklaas
We vragen in deze bijeenkomst aan onze gasten om op het podium eigen Sinterklaasgedichten ten gehore te brengen.
Neem uw gedichten mee! We laten ons graag verrassen. Samen maken we dit programma!
Speciaal voor deze Sinterklaasmiddag zal Minke de Jong, lid van de Verhalenkraal, een leuk Sinterklaas verhaal vertellen.
Muzikale ondersteuning van Rob Koppenberg.
Dichters in de Huiskamer
Op 22 november bij familie J. Renken, J.P. Heyestraat 65, 7552 MS Hengelo
De huiskamerbijeenkomsten bieden gelegenheid om eigen gedichten of werk van andere dichters voor te dragen.
Neem uw lievelingsgedichten mee en voel u vrij om ze voor te lezen.
U kunt op deze avonden van poëzie genieten in een ontspannen sfeer.
De voordrachten zijn van 20.00 tot 21.30 uur. Inloop vanaf 19.30 uur. Bijdrage: € 5,– Graag aanmelden: Tel.nr. 074-2663109
Maandag 2 oktober: Thema Streektaal
Diny Izaks-Brinkmans uit Markelo presenteert haar nieuwe bundel Kuieren. In deze bundel staan haar gedichten in streektaal en ieder gedicht wordt versterkt door een bijpassend aquarel.
Fred van de Ven, de eerste stadsdichter van Hengelo, omlijst de presentatie met gedichten en gitaarspel. Ook hij draagt voor in streektaal.
Maandelijkse lunchpauze-poëzie 12.30 – 13.00 uur. Bibliotheek stad Hengelo.
Voordrachten door dichterscollectief met gastdichter en ‘zandloperdichters’, muzikaal omlijst.
Iedere eerste maandag van de maand
6 februari: Gastdichter is Anna Wiersema, stadsdichter van Zutphen.
Dick Schlüter zal zijn nieuwe bundel ´Land van Paarden, Vuur en Nabuur’
presenteren. Het veranderende Twente is het thema van deze bundel.
6 maart: Gastdichter Renate Oude Nijeweme leest uit haar bundel
´Oppervlaktespanning´ en uit nieuw werk.
De voordrachten worden door het duo De Gema’s omlijst met een
eigen muziekprogramma. Het duo De Gema´s is de Tweeling Machiel en Geert Nijenhuis die op 6 februari 77 jaar oud werd.
3 april: Gastdichter Gert Toirkens, voormalig stadsdichter Oldenzaal, zal
ons wederom verrassen met zijn gedichten, zang en spel.
1 mei: Dit optreden is in het Prins Berhard Plantsoen, te bereiken via de
ingang tegenover de Bibliotheek.
Geletterd optreden van:
Het Wichtige Wicht ( Alison Morgan)
De Dwaze Dichter ( Isis Zengerink )
De Peinzende Poëet ( Hans Hoes )
omlijst door sprankelende liederen van het duo Barkel & Co.
Tevens voordrachten uit eigen keuken van het dichterscollectief.
Aanvang 12.30 uur, inloop vanaf 12.00 uur. Einde 13.30 uur.
Opgave niet nodig. Vrije gift welkom
Voordrachten in de tuin van het Bussemakershuis, Borne
In het programma van Museum Bussemakershuis zal het Dichterscollectief ook haar gedichten voordragen.
Het programma van het Museum Bussemakers in de zomer en najaar
De Rozenkoningin van 23 mei – 21 augustus
De glans van Damast van 3 september – 2 december
Het Dichterscollectief draagt haar gedichten voor op de volgende dagen:
21 mei: Opening tentoonstelling Rozenkoningin
11 juni: Thema ´rozen´ met muziek, poézie en Bussemakertea
Voor een verslag in ‘BorneBoeit’ zie: https://www.borneboeit.nl/52179/nieuws/actueel/gedichten-en-muziek-in-bussemakertuin (Copyright foto’s: Annemie Mulders)
9 juli: Wijnproeverij (i.s.m. Barrique ) met muzikale omlijsting en Bacchus gedichten
13 augustus: Boeklezing met omlijsting van muziek en poëzie
2 september: Opening De Glans van Damast met omlijsting van muziek en poëzie
Van 14.30 tot ca. 17.00 uur
Entree € 5,00 p.p. Consumpties tegen betaling
Dichters in de huiskamer
Samenkomst voor en met poëzieliefhebbers.
Woensdag 15 februari 2017 in de huiskamer van Familie de Vos
aan de Bornerbroeksestraat 42a in Borne
Helaas kan de avond op 12 april 2017 bij de fam. Konings niet doorgaan wegens persoonlijke omstandigheden.
Woensdag 12 april 2017 bij Familie Konings
aan de Frank Santmanstraat 8 in Hengelo
Op beide avonden kunt u met andere liefhebbers van poëzie genieten in een
huiselijke omgeving. We lezen poëzie van bekende en minder bekende dichters.
Neem uw lievelingsgedichten mee! U kunt ook eigen werk voordragen.
U bent welkom van 20.00 tot 21.30 uur. Inloop vanaf 19.30 uur
Graag aanmelden: tel.nr. 074-2663109 Bijdrage: € 5,–
In de Nationale Gedichtenweek vieren we de Nationale Gedichtendag
op maandag 30 januari: van 12.30 tot 13.30 uur in de Bibliotheek Hengelo,
alles in het teken van:
Nobelprijswinnaar voor Literatuur 2016, Bob Dylan.
Hans Hoes geeft een toelichting over het werk van de
Nobelprijswinnaar voor Literatuur 2016, Bob Dylan.
Frans Assink speelt en zingt songs van Bob Dylan.
Leden van het dichterscollectief dragen voor.
Tevens presenteert Ingrid de Vos – Hommel haar gedichtenbundel ‘Alles is dichtbij’.
Op 4 april is er weer een Lunchpauzepoëzie in de Bibliotheek in Hengelo vanaf 12.30 uur.
Ronny en Gerrie komen de poëzie in de lunch-pauze omlijsten. (zie foto)
Anne Broeksma (letterkundige te Almelo, 1987) is dan onze gastdichter en Rita Gobius du Sart is zandloperdichter.
Toos v.d. Broek, Willy Brunnekreeft en Ingrid de Vos lezen ieder één gedicht dat wij over hetzelfde thema gemaakt hebben.
De muzikale omlijsting wordt verzorgd door het duo Ronnie en Gerrie.
Toegang gratis. Belangstellenden die hun gedichten wel eens willen laten horen kunnen zich melden bij www.dichterscollectiefhengelo.nl.
Andere informatie kan men ook via deze website ontvangen.
Wees welkom.
Ronny en Gerrie
Op maandag 2 mei 2016 van 12.30 – 13.00 uur is er weer een Lunchpauze poëzie.
Lowie Gilissen te gast bij Dichterscollectief
De hoofdgast deze keer is Lowie Gilissen (Roosendaal 1948) woonachtig in Hengelo. Hij won in 2002 de eerste prijs van de derde editie van de VU- Podium Poezieprijs thema wetenschap met het gedicht ‘De genetisch gemanipuleerde mus van Jan Hanlo’. Tien jaar later – in 2012 – werd hem de eerste prijs van de eerste landelijke Stadsgedichtenprijs toegekend voor zijn gedicht ‘Amsterdam’. Het jaar daarvoor was hij genomineerd voor het Provinciedichterschap van Overijssel. Onlangs behaalde hij met zijn gedicht ‘Bach anno 1999’ de tweede plaats bij de Gorcumse literatuurprijs 2015/2016 (thema ‘Omzien’).
In zandlopertijd treden op Joke Spikker en Hans Hoes.
De presentatie is in handen van Marijke Agterbosch.
Dichterscollectief Niet Zwichten maar Dichten
Lunchpauze-poëzie 12.30 uur. Bibliotheek stad Hengelo
Voordrachten door dichterscollectief met gastdichter en ‘zandloperdichters’, muzikaal omlijst.
Iedere eerste maandag van de maand
4 januari: met gastdichter Mischa van Huystee
1 februari – 7 maart – 4 april – 2 mei – 6 juni.
Opgave niet nodig. Vrije gift welkom
Nationale Poëzieweek
Dichterscollectief te gast bij Schrijverscafé in Bibliotheek Hengelo.
Thema: Herinneringen
Woensdag 27 januari : inloop vanaf 19.30 uur, start 20.00 uur. Toegangsprijs 5 euro.
Zie ook www.bibliotheekhengelo.nl
Feestelijke presentaties poëziebundels:
* Feestelijke presentatie Dichtbundels ‘Tijdspanne’ van het dichterscollectief 2014-2015
en ‘Zandloperdichters’ 2014-215.
Locatie: theatercafé So Nice bij het Rabotheater in Hengelo, Beursstraat 2.
We willen u warm welkom heten vanaf 19.30 uur. Start 20.00 uur, einde ongeveer 21.30 uur.
De avond wordt geleid door Hans Hoes, oud-journalist van Het Financiëele Dagblad
Wereldpoëziedag: Kom met ons mee vieren op 20 en 21 maart!
Stichting Dichterscollectief ‘Niet Zwichten maar Dichten’ nodigt u en uw vrienden van harte uit een concert bij te wonen
in het Auditorium van Museum Hengelo, Beekstraat 51.
Op zondag 20 maart 2016 om 14.00 uur.
Titel van het programma:
‘Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit…’
Desi Leijnen leest gedichten van o.a. Kouwenaar, Schierbeek, Kopland, Machado
Niels Ottink speelt klassiek gitaar, o.a. Debussy, Albeniz, De Falla.
Entree: € 7,50. Uw komst wordt bijzonder op prijs gesteld.
Na afloop bent u met ons welkom om Wereldpoëziedag verder te vieren in
Brasserie So Nice aan het Schouwburgplein.
waar we u op een drankje trakteren om ongeveer 16.15 uur.
Op maandag 21 maart is er een extra Lunchpauze-poëzie 12.30 – 13.30 uur in de Bibliotheek Hengelo.
U wordt getrakteerd op Poëzie uit de wereldliteratuur. (Vrije gift)
‘Poëzie binnenstebuiten bij Pierrot’ in Zutphen op woensdag 30 maart, aanvang 20.30 uur.
Isis Zengerink, Marieke Zijlstra en Ingrid de Vos-Hommel treden op in het programma ‘Poëzie Binnenstebuiten bij Pierrot’.
Dichtersgroep Kopwit herrijst pal na Pasen met een poëzieavond op woensdag 30 maart bij Grand Café Pierrot, Houtmarkt 54 te Zutphen.
Zij treden als gastdichters op samen met oprichter Simon Dermijn ter gelegenheid van tien jaar Kopwit eenmalig terug.
Dit alles samen met oud-stadsdichter Tim Pardijs, zanger Ton van der Gaag en toetsenvirtuoos Hugo de Jong.
zie ook www.kopwitzutphen.nl.
Dichters in de huiskamer
Samenkomst met poëzieliefhebbers.
Woensdag 17 februari
Ten huize van fam. Renken-ter Braak, J.P. Heyestraat 65 te Hengelo.
Woensdag 20 april
Ten huize van M. Kemna, Dorastraat 39 te Hengelo.
opgave info@dichterscollectiefhengelo.nl
Voor beide bijeenkomsten geldt: Inloop vanaf 19.30 uur, aanvang 20.00 uur einde 21.30 uur; bijdrage 5 euro.
Specifieke Poëzie-evenementen en uitnodigingen
Zondag 17 januari: Optreden in Blauwe Salon te Malden, 12.00 uur
Woensdag 30 maart: Optreden in Zutphen Poëzie-evenement. Aanvang 20.00 uur
Binnenste Buiten bij Pierrot
We waren uitgenodigd op verzoek van Dichtersgroep Kopwit op woensdagavond 30 maart in Grand Café Pierot aan de Houtmarkt in Zutphen.
Hun tienjarig bestaan werd gevierd in aanwezigheid van oprichter en dichter Simon Dermijn, die uiteraard voordroeg uit eigen werk.
We waren ook in goed gezelschap van dichters als Hans Mellendijk en Bert Scheuter.
Bovendien genoten we samen volop van het chanson-poëzieformatie Duo Bagage bestaan uit Tim Paradijs met zanger Ron van der Graag en toetsenvirtuoos Hugo de Jong.
Kortom: een dichterlijke ontmoeting onder de gewelven beneden café Pierrot. Voor herhaling vatbaar!
Dichterscollectief niet Zwichten maar Dichten viert op maandag 21-3 van 12.30 tot 13.30 uur de Internationale Poeziedag in Bibliotheek Hengelo Stad. Het thema van deze wereldse poeziedag luidt Sterke Vrouwen. Als hoofdgast zal optreden Gert Toirkens (1946 Eindhoven) dichter en gitarist en voormalig stadsdichter Oldenzaal. In zandlopertijd kunnen bezoekers gedichten van werelddichters komen voorlezen.
De organisatie is in handen van Isis Zengerink, Ingrid de Vos en Marijke Agterbosch. (Zie ook verder in ons agenda Voorjaar 2016.)
Op 28 januari was het Dichterscollectief op TV Oost voor de aftrap van ‘De Poëzieweek’.
Feestdicht bij twee dichtbundels
Sinds Huizinga het zeer terecht
in Homo ludens heeft gezegd
weten ook bèta’s ‘t allemaal:
het dichten is een spel met taal
Wat zijn de regels van dit spel
Wat mag je niet, wat kun je wel
met metrum, ritme en cadans
Krijgt rijm óf ‘t vrije vers een kans
Blik je naar binnen of naar buiten
om op taalvondsten te stuiten
Koketteer je met narcisme
of schuil je in hermetisme
Vind jij jezelf de slimste mens
of twijfel je vaak zó intens
dat je nooit weet: nu is het af
dit is het koren, dat het kaf
Stemt de kritiek je soms ellendig
of is jouw ego schokbestendig
Hoef je met dichten geen cent te verdienen
of ben jij je eigen PR-machine
Zijn jouw poëmen niet té exclusief
sluit je dan aan bij een collectief
waar je naar hartelust nijver kunt dichten
zonder voor andermans oordeel te zwichten
Dan zul je merken, hoe vreemd het ook lijkt,
dat het je leven geweldig verrijkt
mits je dít nooit uit het oog verliest:
dat je altijd de juiste dichtregel kiest
Hans Hoes 28 januari 2016
Feestdicht bij twee dichtbundels
Sinds Huizinga het zeer terecht
in Homo ludens heeft gezegd
weten ook bèta’s ‘t allemaal:
het dichten is een spel met taal
Wat zijn de regels van dit spel
Wat mag je niet, wat kun je wel
met metrum, ritme en cadans
Krijgt rijm óf ‘t vrije vers een kans
Blik je naar binnen of naar buiten
om op taalvondsten te stuiten
Koketteer je met narcisme
of schuil je in hermetisme
Vind jij jezelf de slimste mens
of twijfel je vaak zó intens
dat je nooit weet: nu is het af
dit is het koren, dat het kaf
Stemt de kritiek je soms ellendig
of is jouw ego schokbestendig
Hoef je met dichten geen cent te verdienen
of ben jij je eigen PR-machine
Zijn jouw poëmen niet té exclusief
sluit je dan aan bij een collectief
waar je naar hartelust nijver kunt dichten
zonder voor andermans oordeel te zwichten
Dan zul je merken, hoe vreemd het ook lijkt,
dat het je leven geweldig verrijkt
mits je dít nooit uit het oog verliest:
dat je altijd de juiste dichtregel kiest
Hans Hoes 28 januari 2016
De twee dichtbundels zijn gepresenteerd.
‘Tijdspanne’ van het Dichterscollectief en ‘Zandloperdichters’ van de dichters die al in zandlopertijd een keer hebben voorgedragen.
De Bundels zijn te koop en kosten resp. 10 Euro en 7,50 Euro.
Ze liggen klaar tijdens de poëzielunch in de Bibliotheek Hengelo op maandag 1 maart a.s. om 12.30 uur.
U kunt ze ook bestellen via ons contactpagina. Dan krijgt u ze toegestuurd. (U dient dan wel de verzendkosten te betalen)
Mischa van Huijstee was stadsdichter van Assen in 2012.
Deze maand januari hij gaat voor de halve finale voor de Nationale Slam-poetry.
Voordracht Isis Zengerink tijdens Lunchpauze-poezie 7-12-2015
Dichters in de Huiskamer
Op 11-11-2015 bij Isis Zengerink
Wereldpoëziedag 2017
vieren wij op dinsdag 21 maart vanaf 20.00 uur in Brasserie ‘So Nice’ (naast het Rabotheater)
Bekende dichters dragen poëzie voor.
We zullen genieten van het optreden van Wouter Muller, singer-songwriter uit Enschede.
Workshop Creatief Zintuiglijk Dichten 
Drie avonden in het teken van ‘dichten met behulp van je ogen, oren en neus’.
Daarbij een flinke dosis fantasie en je hebt een geweldig resultaat!
Alle drie op de maandagavond van 19.00 tot 21.30 uur bij workshop-leidster en gastvrouw Marieke Zijlstra,
Sleutelbloem 61 te Delden.
Kosten: € 12,- per avond.
Graag opgeven via email of telefoonnummer van het Dichterscollectief.
24 april: beelden verwoord- woorden verbeeld.
22 mei: dichten met open oren.
12 juni: dichten in geuren en kleuren.
Workshop ‘Dichten in geuren en kleuren’
Maandagavond 12 juni van 19.00 tot 21.30 uur
Bij Marieke Zijlstra, Sleutelbloem 61 in Delden.
Op deze derde avond rond zintuigelijk dichten is de neus belangrijk.
Door te ruiken komen niet alleen geuren binnen, maar ook herinneringen en gevoelens die we lange tijd verstopt hebben. Door oefeningen te doen leren we dit naar boven te halen en deze vorm te geven in een gedicht. Daarna voegen we ook nog kleuren toe met een speciale opdracht.
Het resultaat zal weer verrassend zijn!
De kosten van deze avond zijn €12,- inclusief koffie, thee en materialen.
Je kunt je opgeven via het Dichterscollectief ”Niet Zwichten maar Dichten”, maar je kunt je ook rechtstreeks bij mij aanmelden.
dichterscollectief.hengelo@kpnmail.nl
tel. 074-2663109
mariekezijlstra@live.nl
tel. 0743763918